Tytułem wstępu
Studenckie Schronisko Turystyczne „Pod Potrójną” jest bazą noclegową zaadoptowaną ze stuletniej, drewnianej chałupy góralskiej. Wyposażone jest we wszystko to, co niezbędne i konieczne dla każdego turysty.
Na parterze, po lewej stronie korytarza, znajduje się kuchnia, gdzie każdy może we własnym zakresie przyrządzić posiłek z produktów, które przyniósł ze sobą. Do dyspozycji jest piec, gary, lodówka, noże i talerze. Dla wymagających dostępne są jednorazówki.
Obok znajduje się sala kominkowa mieszcząca swobodnie 30 biesiadników, którch oczy mogą nacieszyć się widokiem ręcznie zrobionego kominka, a uszy chłonąć dzwięki stojącego pod ścianą pianina. O ile ktoś na nim zagra.
Na końcu korytarza jest europejska (jak na tą wysokość) łazienka. Przy pewnym zaangażowaniu sił w prysznicu pojawi się ciepła woda. Jest też niebezobsługowy WC.
Niedawno uruchomiliśmy kolejne pomieszczenie do spania, jedyne na parterze, pod nazwą Ciurlok (5). W nawiasach podałem ilość miejsc noclegowych. Ciurlok jest przechodni bo prowadzi do Prezesówy - pomieszczenia gospodarza chatki. Na poddaszu jest 5 pokoi o subtelnych nazwach:
Lotnisko (16), Hindenburg (6), ZEPs (2), Magazyn Broni (2), Szpakówka (4).
Poza głównym schroniskiem jest też drugi, mniejszy budynek zwany Stodółką, podobnie wyposażony i mogący pomieścić 15 osób.
Na zewnątrz jest do dyspozycji skromna weranda, nieopodal dwa stoły z ławkami, a dalej zadaszone miejsce na ognisko z siedziskami dla około 30 osób (dzieło jednego z byłych chatowych, Lucjana).
Przy ogrodzonej przestrzeni pomiędzy Chatką a Stodółką, mniej więcej od 2011 roku, siedzi figura zbłąkanego turysty, któremu tak się spodobało, że zastygł w pozie podziwu (nie jest to podobizna gospodarza, jak się niektórym wydaje). Figurę wykonał nadwzyczaj uzdolniony w tym kierunku Lucjan (chatowy w tamtym czasie).
Chatka czynna jest przez cały rok. W weekendy mile widziane są rezerwacje. W dni robocze rezerwacje są konieczne, ponieważ obsługa może wykonywać prace gospodarcze na terenie obiektu.
Atrakcje
Atrakcji jest wiele, przy czym w zależności od upodobań i preferencji gości różne są reakcje. Nie będę się wdawał w ocenę, podam jedynie suche fakty; ich kolejność nie ma znaczenia:
- Położenie schroniska na południowym stoku w otoczeniu lasów i łąk (najbliższy stały sąsiad oddalony o 1000 metrów).
- Niepowtarzalna atmosfera starej, drewnianej chałupy góralskiej (zależna również od ekipy przebywającej w danej chwili na terenie obiektu).
- Wymagana duża samodzielność (nikt i nic za Ciebie nie zrobi).
- Brak dojazdu dla typowych samochodów, terenówki dadzą sobie radę, ale konieczna jest wcześniejsza konsultacja z gospodarzem obiektu. Droga prowadząca do schroniska należy do Administracji Lasów Państwowych i przejazd musi być wcześniej zgłoszony.
- Brak TV, SAT i tym podobnych.
- Nie ma zasięgu operatorów telefonii komorkowej (sporadycznie na terenie obiektu), najbliższy punkt z „zasięgiem” - 100 metrów od schroniska.
- Jest miejsce na ognisko i grill.
- Zasadniczo mało ludzi w weekendy, w środku tygodnia - pustki.
- Okolica doskonale nadaje się do wycieczek pieszych i rowerowych.